Wie zijn wij?

Mijn naam is Margo Kleinjan, getrouwd met Dirk en woonachtig in Mijnsheerenland waar wij een akkerbouwbedrijf hebben.
De hondenhobby begon in de begin jaren negentig met een gewoon bastaardhondje. Helaas is dit hondje nog geen drie jaar oud geworden; zij had een lekke hartklep en een sterk vergroot hart. Daarna volgde een stamboomloze friese stabij geboren in 1998, die bijna 13 jaar oud geworden is.
Ons eerste kooikerhondje Cobus is geboren in de nacht van 31 december 1998 op 1 januari 1999. Via de wachtlijst van de Vereniging Het Nederlandse Kooikerhondje zijn we in contact gekomen met zijn fokker.
Al gauw bestond de behoefte naar nog een kooikerhondje, de voorkeur ging nu uit naar een teefje om in de toekomst eventueel mee te gaan fokken. We lieten ons wederom op de wachtlijst van de vereniging plaatsen, de wachttijd voor een teef was destijds langer als voor een reu, maar ook dat wachten werd beloond. Anderhalf jaar na de komst van Cobus kwam Renske erbij, zij werd de stammoeder van mijn kennel. 

Op dit moment bestaat onze roedel uit 11 kooikerhondjes, te weten Jette, Loesje, Fija, Roza, Fiene, Hester, Benthe, Vera, Lobke, Meike en Conja. Niet al deze hondjes wonen bij ons thuis, enkele hondjes wonen bij goede vrienden.

In augustus 2002 kreeg Renske haar eerste nestje met de kennelnaam “van de Zwarte Bellen Hoeve”. Een naam die ontleend is aan de zwarte oorbellen die typerend zijn voor het kooikerhondje en hoeve omdat wij woonachtig zijn op een boerderij (destijds in een monumentale boerderij in Ridderkerk, sinds juni 2018 op een nieuw gebouwde lokatie in Mijnsheerenland).
Ik heb er voor gekozen de nesten een nestnaam mee te geven, dus niet een vaste beginletter per nest. De nestnamen leid ik af aan bepaalde streekgebonden onderwerpen of termen die met het kooikerhondje te maken hebben of soms iets heel anders. Het is maar net hoe ver mijn inspiratie gaat. Doordat de kennelnaam al 19 letters in beslag neemt van de in totaal 30 letters die de naam van een een hond op de stamboom mag hebben ben ik genoodzaakt de nestnamen kort te houden.
Renske hebben we op ruim 14 jarige leeftijd in januari 2015 in moeten laten slapen.

Dat honden je leven zo kunnen verrijken, heb ik vooraf niet geweten. Het verbreedt je kennissenkring enorm. Het is heerlijk met je hond bezig te zijn; trainen op de hondenschool, soms ga ik naar een show omdat dat een van de vereisten is om te kunnen fokken, maar een wandeling in het bos of aan het strand is ook een welkome afwisseling. Kortom, het is veelvuldig genieten met honden.

Als ik een nestje fok doe ik dat volgens het Verenigingsfokreglement van de Vereniging Het Nederlandse Kooikerhondje. Dat houdt in dat ouderdieren aan bepaalde eisen moeten voldoen en enkele gezondheidsonderzoeken moeten hebben ondergaan en daarvoor in orde bevonden moeten zijn alvorens er mee gefokt mag worden.
Via deze website wil ik u kennis laten maken met het Nederlandse kooikerhondje. Ik hoop dat de gegeven informatie een duidelijk beeld geeft van dit ras en haar mogelijkheden.